Οι Μελανινοκυτταρικοί Σπίλοι (ελιές) διακρίνονται σε συγγενείς, με τους οποίους γεννιόμαστε, και σε επίκτητους, τους οποίους αποκτούμε στη διάρκεια της ζωής μας.
Έτσι ο αριθμός των σπίλων που έχουμε διαρκώς αυξάνεται, και η προσοχή μας επικεντρώνεται σε αυτούς διότι υπό την επίδραση του ήλιου και γονιδιακών παραγόντων, υπάρχει κίνδυνος εξαλλαγής τους σε Κακόηθες Μελάνωμα.
Το μελάνωμα είναι κακοήθης όγκος του δέρματος, απειλητικός για την ζωή του ασθενή, που μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε έδαφος προϋπάρχοντος σπίλου όσο και επί υγιούς δέρματος με παρόμοια κλινική εικόνα με έναν σπίλο.
Παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη μελανώματος είναι :

• Ο μεγάλος αριθμός σπίλων
• Ξανθά ή κόκκινα μαλλιά
• Ανοιχτόχρωμο δέρμα
• Ευαισθησία στον ήλιο
• Οικογενειακό ιστορικό μελανώματος

Έχει πολύ μεγάλη σημασία η έγκαιρη διάγνωση και η ταχεία χειρουργική αφαίρεση του μελανώματος, διότι τα ιστολογικά χαρακτηριστικά καθορίζουν την πορεία της υγείας του ασθενή, ενώ πλέον με τα σύγχρονα ογκολογικά φάρμακα έχει βελτιωθεί το προσδόκιμο επιβίωσης πολλών ασθενών.